Yine şehit verdik, hem de 10 Kasım günü sabahı.
Yine evlerden bazılarına daha çok ateş düştü.
Yine milletçe hepimizin yüreği dağlandı.
Yine analar, babalar, bacılar, eşler, çocuklar acının en büyüğünü yaşadılar.
Keşke’siz yaşam istiyoruz hepimiz, ama nerde? Keşke şehitler verilmese…
Keşke analar askere gönderdikleri oğullarına sağ salim kavuşabilse…
Bebekler yetim kalmasa… Eşler dul….
Keşke davullu zurnalı askere gönderilen evlatlar, eşler, nişanlılar evlerine sağ salim dönebilse…
Keşke haberlerde şehit haberleri olmasa…
Keşke…
Keşke…
Keşke…
Keşke’siz bir yaşam diliyoruz hepimiz.
Ama olmuyor her şehit haberinde ağzımızdan yine aynı kelimeler dökülüyor:” Keşke yaşanmasaydı bu acı… ”
Bircan OĞANKUL
12/11/2012